Κατάθεση προτάσεων στο labs.opengov.gr

Ίσως δεν κατάλαβες το γεγονός ότι η κατάθεση προτάσεων θα ήταν ποιό επικοδομητικό να γίνουν στο labs.opengov.gr. Παρ’όλα αυτά θα ήθελα να σχολιάσω το σχόλιό σου. Δεν αμφιβάλω ότι θα πρέπει να πρέπει να επικεντρωθούμε στα εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Θα επισύναπτατα και τα προβλήματα παιδίας που αντιμετωπίζουμε εδώ και πολλές δεκαετίες. Συμφωνώ ότι το κράτος θα πρέπει να προσέξει περισσότερο την γυναίκα/μητέρα στην ελλάδα. Ναι στην ευρωπαϊκή εξίσωση ορίων αλλά μόνο όταν προσφέρουμε στην γυναίκα/μητέρα όλα τα οφέλη/υπηρεσίες/υποστήριξη που γυναίκες στην ευρώπη θεωρούν δεδομένες.
Για το θέμα των αλλοδαπών, η αλήθεια είναι ότι δεν έχω συγκεκριμένες προτάσεις γιατί πιθανά δεν έχω πλήρη εικόνα όλων των προβλημάτων που υπάρχουν. Δεν μπορώ όμως να δεχτώ ότι το πρόβλημα λύνεται με το να πετάξουμε στην θάλασσα όλους τους αλλοδαπούς. Η ανεργεία δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ελλάδας. Είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Και είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να έχει την αρχή του σε χώρες πολύ μακρυνές και προβλήματα παγκόσμια. Όταν πληθυσμοί ολόκληροι μετατοπίζονται από την εστία τους λόγω πολιτικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων, η λύση ποιά είναι; Να γυρίσουμε τα μάτια στο πρόβλημα και κλείσουμε τα μάτια και την πόρτα στο σπίτι μας; Δεν θα ήταν ίσως ποιό σωστή λύση να λύσουμε το πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας και φτώχειας. Και δεν θέλω να σκέφτομαι ότι μια μικρή χωρούλα είμαστε και τί να κάνουμε εμείς για αυτό. Όλοι έχουμε ευθύνη και λόγο να πιέσουμε προς την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Χρειαζόμαστε εξωτερική πολιτική που ενώνει τους λαούς της Ευρώπης και όχι τους πολιτικούς της. Αυτοί οι λαοί έχουν πραγματική δύναμη αλλαγής τη κατάστασης. Μέχρι τότε;
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή χάνει πάρα πολλά χρήματα από την μάυρη εργασία/σκλαβειά. Πόσα χρήματα θα μπορούσαμε να είχαμε συλλέξει από την εργασία που εκτελείτε αφορολόγητα και ανασφάλιστα; Θα συμφωνήσω ώς ένα σημείο ότι μία χώρα ίσως να έχει ένα άνω όριο ανθρώπων που μπορεί να απορροφήσει. Εσείς όμως πιστεύετε ότι το σύνολο των μεταναστών που καταλήγει στην χώρα μας, επιθυμεί να βρίσκεται εδώ και όχι στο σπίτι του; Επιθυμεί να αμείβεται πενιχρά και χωρίς ασφάλεια, πολλές φορές σε εργασίες άσχετες με την ειδικότητά τους, παρά να βρίσκεται στην χώρα του με την οικογένειά του; Δεν θέλω να επαναλαμβάνω κουρασμένα επιχειρήματα, αλλά ήταν θεμιτό και αποδεκτό όταν στην δυσκολότερη ώρα της Ελλάδας μεταπολεμικά, έγινε αποδεκτό ένα κύμα μεταναστών από την Ελλάδα τόσο προς την Ευρώπη αλλά και την Αμερική; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρεθούμε στην θέση αυτών των ανθρώπων ενώ τόσο πρόσφατα στην ιστορία μας είχαμε παραδείγματα που μας πόνεσαν;
Και να έρθω στο θέμα της αστυνομίας. Έχω μεγάλο πρόβλημα με την λέξη επιβολή της αστυνομίας που επιλέγεις. Δεν είναι αυτή η εικόνα που έχω για την αστυνομία. Η δική μου ουτοπική ιδέα είναι η μή ανάγκη ύπαρξης αστυνομίας. Το βέλτιστο θα ήταν να ζούσαμε σε μία κοινωνία που δεν αντιμετώπιζε το κοινωνικό σύνολο ώς ανταγωνιστές και εχθρούς. Το γνωρίζω ότι πολλοί άνθρωποι, έχοντας καθυποβάλλει τους εαυτούς τους σε μια κυνική, πεσιμιστική και μαύρη άποψη για την πραγματικότητα, θα εξαγριωθούν με την “αφελή” εικόνα που παραθέτω παραπάνω. Παρα ταύτα εμμένω και πιστεύω σθεναρά στην δυνατότητα πραγματοποίησης της παραπάνω πραγματικότητας.
Στην παρούσα κατάσταση σίγουρα δεν είναι δυνατό να μήν υπάρξει κάποιο είδος αστυνομικής δύναμης. Δεν μου αρέσει αλλά η συνείδηση του κόσμου αλλά και οι βιωτική του κατάσταση δεν επιτρέπει αυτή την φυσική λειτουργία. Η λέξη κλειδί που θέτεις για την αστυνομία είναι η λέξη “αξιοπρέπεια”. Δεν πρέπει όμως να μπερδεύεις την λέξη αυτή με μια συμπεριφορά κατάχρησης εξουσίας, υπεροψίας ή/και βιαιοπραγίας. Πιστεύω ότι η επιλογή της αλλαγής του ονόματος σε Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Γιατί αυτό θα πρέπει να είναι ένας αστυνομικός. Ένας προστάτης όταν τον χρειάζεσαι. Όσο τον χρειάζεσαι. Μου θυμίζει σε πολλά σημεία αυτή η ορολογία την Πολιτεία του Πλάτωνα. Εκεί έλεγε, και λυπάμαι αν δεν το αποδίδω πιστά, ότι οι φύλακες είναι αναγκαίοι στην παρούσα δημοκρατία γιατί είναι αναγκαίοι. Είναι όμως τόσο δύσκολο λειτούργημα, τόσο ψυχοφθόρο και τόσο προσιτό στην διαφθορά που θα πρέπει να τους πείσουμε – τους φύλακες – ότι είναι ανώτεροι/καλύτεροι και άρα είναι καθήκον και ευθύνη τους να προστατεύουν τους υποδεέστερούς τους. Το πρόβλημα με αυτή την λογική, που πιστεύω διέπει κατα μεγάλο βαθμό την εκπαίδευση των δόκιμων αστυνομικών, είναι ότι είναι εύκολο να χάσεις τα έρμα και να χάσεις τον έλεγχο. Ειδικά όταν δεν υπάρχει κανένας έλεγχος κοινωνικός/δημοκρατικός που να συγκρατεί την ηθική των φύλακων.
Και για να μήν έχουμε ξεσπάσματα πατριδολατρείας σε αυτό το blog να αναφέρω ότι δεν επιθυμώ τον θάνατο ή τον τραυματισμό οποιαδήποτε ανθρώπου. Αλλά έχω σοβαρό πρόβλημα με την κατάχρηση εξουσίας, την παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων και την εξαθλίωση της προσωπικής αξιοπρέπειας.

Αυτά είχα να πώ για το θέμα αυτό.
Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου και την ευκαιρία να θέσω κάποιες απόψεις μου στα θέματα που έθεσες.

Φιλικά,
Χρίστος